Μετά από μια κουραστική διαδρομή με αρκετές στροφές πλησιάζαμε τον προορισμό μας, το Agroville. O χωματόδρομος που διανύσαμε στα τελευταία 500 μέτρα ήταν αρκετός για να μας εισάγει στη διαφορετικότητα του μέρους. H αλήθεια είναι ότι αναρωτιόμασταν αν είμασταν στο σωστό σημείο ή αν είχαμε χαθεί. Όταν όμως αντικρίσαμε το χωριό με τα ξύλινα και τα πέτρινα σπιτάκια να είναι αρμονικά δεμένα με τη φύση και το βουνό, ήταν σαν να ανακαλύψαμε έναν παράδεισο ηρεμίας και ανανέωσης.
Φθάσαμε Παρασκευή απόγευμα. Οι άνθρωποι του Agroville μας υποδέχθηκαν με ένα θερμό καλωσόρισμα και μας κέρασαν ένα τσίπουρο για να «ξαποστάσουμε», όπως είπαν, και να ξεκουραστούμε από το ταξίδι μας.
Καθώς εμείς απολαμβάναμε το τσιπουράκι μας και γνωρίζαμε τον Κο Θανάση, τον manager του Agroville και το υπόλοιπα προσωπικό, μετέφεραν με jeep τα πράγματά μας από το parking στο πέτρινο παραδοσιακό μας σπιτάκι. Ετσι εμείς δεν μεταφέραμε τίποτα, απλά οδηγηθήκαμε στο σπιτάκι μας.
Όταν άνοιξε η πόρτα μια πραγματική έκπληξη μας περίμενε. Το τζάκι ήταν ήδη αναμμένο και ζέσταινε τον χώρο και την ατμόσφαιρα. Οι κόκκινες φλόγες δημιουργούσαν έναν τόσο ξεχωριστό φωτισμό που μας συνεπήρε! Αλλά και το ίδιο το σπιτάκι ήταν μια αποκάλυψη, ένας αρμονικός συνδυασμός πέτρας και ξύλου με τις πιο παραδοσιακές πινελιές σε κάθε σημείο. Ο χώρος ιδανικός. Ένας κεντρικός ενιαίος χώρος που θα φιλοξενούσε όλη τη παρέα αλλά και ξεχωριστά δωμάτια για προσωπική ηρεμία και ησυχία! Και φυσικά αυτό που έκλεψε τις εντυπώσεις όλων ήταν η σοφίτα! Πιο ζεστή και χουχουλιάρικη δεν γινόταν. Θέλαμε όλοι να κοιμηθούμε εκεί! Τελικά ρίξαμε κλήρο.
Αφού περιπλανηθήκαμε και ανακαλύψαμε κάθε γωνιά του σπιτιού… ήρθε η ώρα του φαγητού! Και ναι, άλλη μια έκπληξη μας περίμενε. Για την ακρίβεια, πολλές γευστικές προκλήσεις!
Ρεβίθια σιγομαγειρεμένα για ώρες στην γάστρα!!! Mια ονειρεμένη γευστική απόλαυση, που προτείνουμε ακόμα και σε αυτούς που δεν τους αρέσουν τα όσπρια.
Σαλάτα με ντόπια λαχανικά, κομμένα από τον κήπο τους, αγνά και σίγουρα βιολογικά.
Ένα ξεχωριστό χαλούμι, ίσως το πιο ωραίο που δοκιμάσαμε ποτέ, το οποίο φτιάχνει με μεράκι και ξεχωριστή τέχνη ο ιδιοκτήτης του Αgroville, ο Κος Τόλης
Και τέλος, παραδοσιακή σπανακόπιτα! Πιο παραδοσιακή δεν γίνεται. Με χωριάτικο φύλλο, φέτα παραγωγής τους και ολόφρεσκο σπανάκι.
Για επιδόρπιο απολαύσαμε ένα γλυκό του κουταλιού, υπέροχο δημιούργημα της οικοδέσποινας του χωριού!
Γευτήκαμε ένα από τα πιο ωραίο δείπνα της ζωής μας όχι μόνο για το φαγητό αλλά και για την υπέροχη φιλοξενία. Είχαμε φθάσει στο Agroville εδώ και 4 ώρες περίπου και αισθανόμασταν σαν στο σπίτι μας! Οι άνθρωποι μας υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και μας πρόσφεραν τα καλύτερα!
Αλλά και η βραδιά που ακολούθησε στο πέτρινο παραδοσιακό μας σπιτάκι ήταν μια μοναδική εμπειρία που συνοψίζεται σε 4 λέξεις!
Παρέα- τζάκι- κρασάκι – κουβεντούλα!
Τι άλλο να ζητήσει κανείς για να περάσει ξέγνοιαστες στιγμές, να χαλαρώσει και να περάσει όμορφα με την παρέα του;
Μαζευτήκαμε όλοι γύρω από το τζάκι και με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι συζητάγαμε για ώρες, μέχρι που η νύστα μας νίκησε και ένας ένας αποχωρούσε για ύπνο στο δωμάτιό του.
Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε πραγματικά πρωί γιατί είχαμε σχεδιάσει τόσα πράγματα και δεν θέλαμε να χάσουμε ούτε λεπτό!
Συναντηθήκαμε όλοι μαζί στο σαλέ για πρωινό. Το ιδανικό ξεκίνημα για μια μέρα γεμάτη δράση και αγροτουρισμό. Το πρωινό μας ήταν εξαιρετικό. Παρθένες γεύσεις, αγνά υλικά, παραδοσιακά προϊόντα μας περίμεναν να τα απολαύσουμε. Δεν ξέραμε τι να πρωτοδοκιμάσουμε. Ζεστές τηγανίτες και μηλόπιτα, αγνό μέλι από παραγωγούς της περιοχής, φρέσκο γάλα από τις αγελάδες της φάρμας του Agroville, φρεσκοψημένο ψωμί στον ξυλόφουρνο, σπιτικές μαρμελάδες, ομελέτα και αυγά από τις κοτούλες του αγροκτήματος και άλλα πολλά. Όλα φρέσκα και όλα βιολογικά, ιδανικά για ένα ισορροπημένο και υγιεινό πρωινό, το οποίο μας γέμισε ενέργεια και ευεξία για τις αγρο-δραστηριότητες και τις περιπέτειες που ακολούθησαν.
Και ναι, ακολούθησε μια μέρα γεμάτη δράση και ξεχωριστές εμπειρίες! Για αρχή, ξεκινήσαμε με τοξοβολία, όπως είχαμε προγραμματίσει και συμφωνήσει την προηγούμενη μέρα. Αλλά η αγροτική ζωή έχει και τα απρόοπτά της. Έτσι, όταν ο Κος Τόλης μας ρώτησε αν θέλουμε να τον βοηθήσουμε να σπρώξει τις αγελάδες του γείτονα καταρχήν δεν καταλάβαμε τι εννοούσε, αλλά είπαμε ναι. Και έτσι είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να σπρώξουμε τις αγελάδες πίσω στο κτήμα τους. Για μισή ώρα γίναμε πραγματικοί αγρότες και κάναμε κάτι πραγματικά ξεχωριστό, σπρώχναμε τα «γελάδια».
Στη συνέχεια ο Κος Τόλης για να μας ευχαριστήσει για τη βοήθεια μας πρόσφερε μια μοναδική εμπειρία ζωής, τη τζιπάδα, που θα θυμόμαστε για πάντα. Στην αρχή κάναμε μια απλή διαδρομή με τζιπ ενώ μπροστά μας ήταν η κορυφή του βουνού. Δεν είχαμε καταλάβει ότι προορισμός μας ήταν η κορυφή του βουνού. Όταν το καταλάβαμε δεν μπορώ να πω φοβηθήκαμε λίγο αλλά και αυτό ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία! Θα κατακτούσαμε την κορυφή ενός βουνού με τζιπ!!! Ουάου!! Η αλήθεια είναι ότι όσο πλησιάζαμε οι γυναίκες της παρέας είχαν αρχίσει να χάνουν τη μιλιά τους αν όχι το χρώμα τους αλλά πιστέψτε με άξιζε τον κόπο! Το πιο ευχάριστο σοκ που ζήσαμε ποτέ! Ήταν σαν να αγγίζαμε τον ουρανό, βρεθήκαμε πάνω από τα σύννεφα, ήμασταν τόσο ψηλά, νιώθαμε ότι πετάγαμε, μοναδικά συναισθήματα που σπάνια βιώνει κανείς. Ακόμη και η Bianca, το σκυλάκι της παρέας, είχε ενθουσιαστεί. Στην κορυφή του βουνού υπήρχε ένα εκπληκτικό εκκλησάκι, το οποίο με αγαλλίαση επισκεφθήκαμε και ανάψαμε ένα κεράκι. Εκεί συναντήσαμε και μια άλλη παρέα, η οποία επίσης έμενε στο Agroville, και είχαν φθάσει στην κορυφή του βουνού κάνοντας αναρρίχηση. Και εκείνοι ήταν το ίδιο έκπληκτοι με εμάς. Απλά κοιτάζαμε τον κόσμο από ψηλά και ήταν υπέροχο.
Μετά από αυτήν την απόλυτη εμπειρία ήρθε η ώρα της κατάβασης και συγκεκριμένα προς το σαλέ για το μεσημεριανό φαγητό. Το μενού της ημέρας είχε χωριάτικο κόκορα κρασάτο ή χοιρινό σιγομαγειρεμενο στον ξυλόφουρνο, μανιταρόπιτα, χορτόπιτα με χόρτα του βουνού, 2 είδη σαλάτας και ζεστό χωριάτικο ψωμί, που μόλις είχε βγει από τον ξυλόφουρνο Όλα παραγωγής τους, όλα εξαιρετικά!
Αφού απολαύσαμε το φαγητό μας και το κρασάκι μας επιστρέψαμε στον παραδοσιακό μας ξενώνα για λίγη ξεκούραση. Είχαμε βέβαια ανανεώσει το ραντεβού μας για τις 4:30, οπότε και θα πηγαίναμε στη φάρμα με τα ζώα. Ένας νέος κύκλος εκπληκτικών εμπειριών μας περίμενε. Καταρχήν, είδαμε τα άλογα, τα οποία είναι εντυπωσιακά τόσο με το μέγεθος του σώματός τους όσο και με τη μυϊκή τους δύναμη. Εκεί συναντήσαμε τον Ερμή, ένα πουλαράκι μόλις 40 ημερών. Καθόταν δίπλα στη μαμά του αμέριμνο και μάλλον του άρεσε που το θαυμάζαμε και το βγάλαμε τόσες πολλές φωτογραφίες.
Δίπλα στα άλογα ήταν οι αγελάδες. Κάποιος από την παρέα μας δεν είχε ξαναδεί ποτέ αγελάδα και ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το μέγεθός της που το σχολίαζε για μέρες μετά. Οι υπόλοιποι ενθουσιαστήκαμε με το νεογέννητο μοσχαράκι. Είχε γεννηθεί την προηγούμενη μέρα και ήταν κουρνιασμένο δίπλα στη μαμά του και έπινε γάλα.
Η αποστολή μας ήταν να αρμέξουμε τις αγελάδες. Μετά από ένα σύντομο μάθημα για τις σωστές κινήσεις, πιάσαμε δουλειά. Αρμέξαμε τις αγελάδες!
Στη συνέχεια πήγαμε στο κοτέτσι όπου παιδιά και μεγάλοι μαζέψαμε τα αυγά και με προσοχή τα τοποθετήσαμε στο καλαθάκι συλλογής αυγών. Αυτά τα αυγά τα δώσαμε στον μάγειρα για να μας τα μαγειρέψει την επόμενη ημέρα.
Και μετά τις κοτούλες, ταΐσαμε τα αρνάκια με το γάλα που είχαμε αρμέξει από τις αγελάδες. Τα αρνάκια μόλις αντίκρισαν το γάλα ενθουσιάστηκαν!
Επιστρέφοντας από τη φάρμα είχαμε αρκετό ελεύθερο χρόνο και μοιραστήκαμε σε ομάδες. Οι πιο αθλητικοί τύποι έπαιξαν πινγκ πονγκ στο Playroom ενώ κάποιοι άλλοι επέλεξαν να χαλαρώσουν δίπλα από το αναμμένο τζάκι του σαλέ και να παίξουν χαρτιά.
Ξανασυναντηθήκαμε όλοι μαζί στη βραδιά τσίπουρου που ακολούθησε! Δίπλα στον αναμμένο ξυλόφουρνο, ένα καζάνι είχε στηθεί και εκεί γνωρίσαμε την διαδικασία απόσταξης του τσίπουρου. Ο Κος Τόλης μας εξήγησε τη διαδικασία και μας έδωσε να δοκιμάσουμε, προειδοποιώντας μας να πιούμε με μέτρο γιατί ακόμα το τσίπουρο ήταν πολύ δυνατό. Μάλλον δεν τον ακούσαμε και ήπιαμε αρκετό…. έτσι ήρθαμε πολύ γρήγορα στο κέφι και γελάσαμε, χορέψαμε, τραγουδήσαμε. Γίναμε μια μεγάλη παρέα με τις διπλανές παρέες και όλοι μαζί περάσαμε μια ξεχωριστή βραδιά. Η μαγείρισσα μας έφερνε συνέχεια μεζέδες για να συνοδεύσουμε με το τσίπουρό μας.
Και όταν η βραδιά τσίπουρου τελείωσε, επιστρέψαμε στο παραδοσιακό σπιτάκι μας και παίξαμε επιτραπέζια παιχνίδια μέχρι αργά. Συντροφιά μας και πάλι το τζάκι και ένα μπουκάλι κρασί. Έτσι γλυκά τελείωσε η μέρα μας στο Agroville, ένα μέρος που σου προσφέρει πλουσιοπάροχα μοναδικές εμπειρίες ζωής.
Tην επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε και πάλι νωρίς γιατί όχι μόνο είχαμε πολλά να κάνουμε αλλά και γιατί ανυπομονούσαμε να πάρουμε αυτό το εξαίσιο πρωινό! Η χαρά και ικανοποίηση μας ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν συνειδητοποιήσαμε ότι τα αυγά που μαζέψαμε εχθές και το γάλα που αρμέξαμε θα τα τρώγαμε στο πρωινό μας. Ζούσαμε τον αγροτουρισμό στη καλύτερη εκδοχή του.
Και αφού απολαύσαμε το πρωινό μας, ήρθε η ώρα για τις αθλοδραστηριότητες της ημέρας. Για να ζεσταθούμε ξεκινήσαμε χαλαρά με ιππασία! Τα υπέροχα άλογα που γνωρίσαμε εχθές σήμερα θα μας χάριζαν μια ξεχωριστή βόλτα. Ζούσαμε τον οικοτουρισμό στην πιο αληθινή του διάσταση.
Συνεχίσαμε στην πίστα περιπέτειας με ένα ξεχωριστό τρίαθλο δράσης και περιπέτειας που εξελίχθηκε σε 3 φάσεις. Στην αρχή μας φάνηκε δύσκολο και αφήσαμε τον μικρό της παρέας να δοκιμάσει πρώτος, ο οποίος μας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Πρώτο στάδιο η αναρρίχηση! Από μακριά φαινόταν δύσκολο και στη πράξη ήταν ακόμα πιο δύσκολο αλλά ο μικρός τα κατάφερε μια χαρά! Στη συνέχεια έπρεπε να διασχίσει τη κρεμαστή γέφυρα, μια άσκηση ισορροπίας και δύναμης που γινόταν ακόμη πιο δύσκολη όταν η γέφυρα κουνιόταν. Και δυστυχώς για αυτόν εμείς οι από κάτω δεν σταματήσαμε να ταράζουμε την ισορροπία της αερογέφυρας. Αφού διέσχισε με επιτυχία τη γέφυρα ακολούθησε η τρίτη και τελευταία φάση, το Flying Fox ή Rappel. H επιλογή ήταν δική του, γιατί η διαφορά των δύο είναι στο τρόπο που θα πετάξεις. Έτσι ο μικρός επέλεξε να πετάξει σαν αετός, διέσχισε τον αέρα και ολοκλήρωσε την πίστα περιπέτειας. Από το χαμόγελό του όταν κατέβηκε καταλάβαμε ότι έζησε μια ξεχωριστή εμπειρία και λάβαμε θέσεις για να το ζήσουμε και εμείς.
Στη συνέχεια οι άνδρες της παρέας που αναζητούσαν λίγη ακόμη περιπέτεια έφυγαν για εξόρμηση με τις XT μηχανές στη γύρω περιοχή ενώ οι υπόλοιποι επέλεξαν μια πιο ήρεμη δραστηριότητα… πέταξαν το quad copter. To σημείο ήταν ιδανικό και για τις δύο επιλογές. Έτσι ολοκληρώθηκε το πρωινό πρόγραμμα δραστηριοτήτων μας.
Και σιγά σιγά ερχόταν η ώρα του αποχωρισμού, για την οποία δεν ανυπομονούσαμε καθόλου.
Οι άνθρωποι του Agroville ετοίμασαν για εμάς ένα εξαιρετικό αποχαιρετιστήριο γεύμα, το οποίο ήταν ο πιο όμορφος τρόπος για να ολοκληρώσουμε την επίσκεψή μας σε αυτό το υπέροχο αγρόκτημα που μας χάρισε μοναδικές εμπειρίες. Μουσακάς, πρόκληση για τον ουρανίσκο, μπουμπουριστοί κοχλιοί από μια τοπική ποικιλία σαλιγκαριών, χόρτα του βουνού που είχε μαζέψει μια άλλη παρέα που έμενε στο Agroville, ψιλοκομμένο λάχανο και μαρούλι και μια χωριάτικη χορτόπιτα. Για άλλη μια φορά μας συνεπήραν οι γευστικές απολαύσεις που με μεράκι δημιουργεί ο chef του Agroville.
Στη συνέχεια χαιρετίσαμε τον Κο Τόλη, την κόρη του Μαριλένα και την υπόλοιπη ομάδα του Agroville και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού.
Δώσαμε, όμως, την υπόσχεση τόσο στους εαυτούς μας όσο και στην παρέα μας ότι σύντομα θα ξαναέρθουμε. Δοκιμάσαμε την εμπειρία του Agroville και μας άρεσε πολύ. Σίγουρα θα επιστρέψουμε και για να τη ζήσουμε ξανά! Σε ευχαριστούμε Agroville για τις μοναδικές στιγμές και εμπειρίες που μας χάρισες.
