Agroville
The ecotourism experience
Ένα παραδοσιακό οινοπνευματώδες ποτό του οποίου η δημιουργία ξεκινάει από
τούτο το τόπο και χάνεται στο βάθος του χρόνου. Λέγεται πως ξεκίνησε τον 14 ο
αιώνα στο Άγιο Όρος στην ορεινή Χαλκιδική από μοναχούς που διαβιούσαν εκεί.
Το τσίπουρο είναι ένα ποτό άρρηκτα συνδεδεμένο με τις παραδοσιακές αξίες της
ελληνικής ζωής και τον φιλόξενο χαρακτήρα των ανθρώπων της.
Πρώτη ύλη για τη παραγωγή του τσίπουρου είναι το σταφύλι και συγκεκριμένα τα
στέμφυλα ό,τι δηλαδή απομείνει μετά τη συμπίεση των σταφυλιών, και
συγκεκριμένα οι φλούδες του σταφυλιού, τα κουκούτσια και η σάρκα. Με μία
διαδικασία βρασμού, ψύξης και υγροποίησης των ατμών που δημιουργούνται
μαζεύουμε σιγά σιγά τις πρώτες σταγόνες τσίπουρου!
Από τα τέλη του Οκτώβρη μέχρι και τον Δεκέμβρη, όλη η επαρχία παρασύρεται στο
ρυθμό του βρασμού των καζανιών. Η παραγωγή του εδώ είναι κανονικό γλέντι, που
συνοδεύεται από ντόπιους μεζέδες και χορούς. Παρά όμως τη γιορτινή του
ατμόσφαιρα, η απόσταξή του είναι σοβαρή υπόθεση και θέλει προσοχή.
**Χάρη στην αέναη προσπάθεια των ανθρώπων ν’ ασχολούνται με την αλχημεία, τη
διαδικασία ‘διάλυσης και επανασύνθεσης’ , δημιουργήθηκε η απόσταξη, και από
εκεί η ανακάλυψη του αγαπημένου ποτού του Έλληνα.
**H γεύση του τσίπουρου και ο αρωματικός του χαρακτήρας μπορούν να έχουν
διάφορες αποχρώσεις. Μπορούν να δώσουν τσίπουρο ήπιο, απαλό ή πληθωρικό,
με αρώματα φρούτων ή άγριων βοτάνων.
**Κατά τη παρασκευή του σε πολλές περιοχές χρησιμοποιείται επίσης γλυκάνισος
και μάραθος ενώ σε άλλες μαστίχα Χίου, χαρούπια και σύκα. Ωστόσο έχει
καθιερωθεί η τάση να παράγονται αποστάγματα από συγκεκριμένες ποικιλίες
σταφυλιών και μάλιστα να γίνεται μονοποικιλιακή επιλογή, ώστε να αναπτύσσονται
συγκεκριμένα αρωματικά χαρακτηριστικά.
**το τσίπουρο έχει τις περισσότερες φορές 35-45 αλκοολικούς βαθμούς.
*Μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του 20 ου αιώνα η παραγωγή τσίπουρου γινόταν
αποκλειστικά ‘κατ’οίκον’ , δεν υπήρχε δηλαδή μαζική βιομηχανική παραγωγή.
